Wtorek, 7 Października

Dzieje Apostolskie 1,12-14.

Gdy Jezus został wzięty do nieba, apostołowie wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej.
Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba.
Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i  Jego braćmi.

Ewangelia wg św. Łukasza 1,46-55.

«Wielbi dusza moja Pana
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy,
oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia,

gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny,
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie
nad tymi, co się Go boją.

Okazał moc swego ramienia,
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,
a bogatych z niczym odprawił.

Ujął się za sługą swoim, Izraelem,
pomny na swe miłosierdzie.
jak przyobiecał naszym ojcom,
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki».

Ewangelia wg św. Łukasza 1,26-38.

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret,
do dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja.
Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami».
Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.
Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga.
Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida.
Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».
Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»
Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.
A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną.
Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».
Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według słowa twego». Wtedy odszedł od Niej Anioł.

Jan Tauler

Nasz Pan mówił, że Jego uczniowie byli szczęśliwi z powodu tego, co widzieli (Łk 10,23). Przyglądając się temu bliżej, powinniśmy być równie szczęśliwi, ponieważ widzimy naszego Pana Jezusa Chrystusa doskonalej niż uczniowie, tacy jak św. Piotr czy św. Jan. Oni widzieli przed sobą człowieka ubogiego, słabego, cierpiącego, śmiertelnego, podczas gdy dzięki naszej świętej i cennej wierze my znamy Boga wielkiego, godnego uwielbienia, potężnego, Pana nieba i ziemi, który z niczego stworzył całe stworzenie. Biorąc to pod uwagę, nasze oczy, a nawet nasze dusze, znajdują swoje wieczne szczęście.
Moje drogie dzieci, wielcy teologowie i uczeni dyskutują nad tym, co jest ważniejsze i szlachetniejsze: wiedza czy miłość. My jednak chętniej będziemy mówić o tym, co mówią mistrzowie życia, ponieważ kiedy dotrzemy do nieba, wtedy dobrze zrozumiemy prawdę wszystkich rzeczy. Czyż nasz Pan nie powiedział: „Potrzeba tylko jednego”? Czym więc jest ta jedna rzecz, która jest tak konieczna? Ta jedna konieczna rzecz to uznanie swojej słabości i nędzy. Nie możesz niczego żądać; sam z siebie jesteś niczym. To właśnie z powodu tej jednej niezbędnej rzeczy nasz Pan doświadczył tak wielkiego cierpienia, że pocił się krwią. To właśnie dlatego, że nie chcieliśmy uznać tej jednej rzeczy, Pan zawołał na krzyżu: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?” (Mt 27,46). Tak, Zbawiciel, nasz jedyny niezbędny, musiał zostać całkowicie opuszczony przez wszystkich ludzi.
Drogie dziecko, porzuć wszystko, czego ja sam i wszyscy nauczyciele mogliśmy cię nauczyć, wszelkie aktywne życie, wszelką kontemplację, wszelkie wysokie uznanie, i badaj tylko tę jedną rzecz, tak aby została ci ona dana, a będziesz dobrze pracowało. Dlatego nasz Pan powiedział: „Maria obrała najlepszą cząstkę”, tak, najlepszą ze wszystkich. Zaprawdę, gdybyś mógł to uzyskać, uzyskałbyś wszystko: nie część dobra, ale wszystko.